Stage week 2!

De tweede week stage.



Hallo allemaal~!
Het heeft eventjes geduurd maar hier dan mijn volgende reisverslag over mijn tweede week stage.


Na het weekend gelijk om maandag weer om 5 uur opstaan is zwaar. Maar moet ertegenaan voor weer een nieuwe week stage. Ik was er netjes om kwart over 6. De enigste die er toen waren, waren de 3 stagiaires. En de nachtdienst. Om 6.40 kwam ander pesoneelslid. Om 6.50 nog 1. Om 7.00 nog twee en om 7.10 was de laatste er eindelijk! Geen probleem hier om te laat te komen dus. Niemand zei er wat van. Ondertussen was de overdracht al wel om 6.40 begonnen. Aangezien de nachtdienst natuurlijk ook naar huis wil. Dus de meeste collega’s hebben meer dan de helft van de overdracht gemist. En schrijven het wel snel van een collega over. Geen probleem hier! Vandaag had ik het nog nooit zo erg meegemaakt. Meestal zijn ze maar 15 minuten te laat;)
Na de slaapverwekkende overdracht gelijk maar aan het werk gegaan.

Deze week heb ik ook weer veel dingen gezien en meegemaakt.
Hier worden de mensen niet gewassen met washandjes of handdoeken. (deze heb ik ook nog nergens zien liggen in het ziekenhuis). Alles doen ze hier met swaps. Vochtige doekjes met een beetje zeep erin waarmee ze alles wassen. Hierna hoeven ze ook niet meer afgedroogd te worden. Erg handig!
Zo heb ik ook samen met een collega een man gewassen. Deze was blind en had 1 onderbeen geamputeerd. Aan het andere been zat aan de voet ook een erg grote wond. Dhr vertelde dat dit enige tijd geleden nog maar een heel klein wondje was. En dat deze steeds maar groter werd zoals nu bijna +/- 10 cm lang. 4 cm breed en 4 cm diep. Zijn hele voet lag open tot aan het bot toe en je zag ook alle spieren lopen. Hier zat ook veel zwart weefsel in. Het enigste wat ze deden bij deze wond wat het spoelen met steriel water. En het daarna volstoppen met onsteriele gaasjes en het daarna dichtplakken met leukopor. Deze man zou op maandag ochtend al geopereerd worden maar op donderdag was dhr nog steeds niet geopereerd. Waardoor de man al continu 4 dagen de hele dag tot ’s avonds nuchter was gebleven. In de loop van de week kwamen ze erachter dat zijn behandelend arts vakantie had. En hij pas waarschijnlijk vrijdag eind van de middag bij een andere arts ingepland kon worden. Bij deze man werd zijn andere been ook geamputeerd, aangezien zijn andere voet ook al niet meer zal dichtgroeien. Dit komt dus ook vooral doordat ze hier amper wondmateriaal kennen. Behalve de steriele en onsteriele gaasjes.

Samen met de andere Nederlandse stagiaire zijn we ook keer een Antilliaanse vrouw gaan helpen met wassen. Deze vertelde het zoo fijn te vinden dat ze een keer Nederlanders aan haar bed had. Want ze moest toch eerlijk zeggen, (zonder vooroordelen te geven) Dat ze Nederlandse zusters toch een stuk fijner vond dan die Antilliaanse. We hadden veel meer oog voor de mensen en konden ze beter begrijpen. Ook waren we wat zorgzamer en wat liever. Ze vond dat zoo fijn en bleef onze handen maar vasthouden en voor ons bidden. Ook dat dit niet slecht bedoelt was voor de Antilliaanse zusters.

Hier nog een aantal dingen die ik heb meegemaakt:
- In de loop van de week kwam een man binnen met als aandoening: Corpus alienum rectum
Dit betekende dus, dat deze man een vreemd voorwerp in zijn anus had. Deze man kwam ’s ochtends vroeg binnen in het ziekenhuis met een fles in zijn anus. Deze fles had een doorsnee van 8 cm, en de lengte was 22 cm lang. Dit was waarschijnlijk een afrekening met andere drugs criminelen. Dhr vertelde dat hij werd overvallen door 2 of 3 mensen. En wist wie het waren, doordat hij hun had herkent aan hun stemmen. Dhr vertelde ze gelijk te willen gaan neerschieten wanneer dhr ontslagen werd uit het ziekenhuis. Dhr heeft aardig lang in het ziekenhuis gelegen. Via de radioloog hebben we een thorax foto gezien. Hierop was te zien dat de fles dwars in zijn lichaam zat tot vooraan in zijn buik. Echt bizar.
- Hier in het ziekenhuis liggen best wel een aantal patiënten die aardig onverzorgd zijn. zien er erg slecht en vies uit. Hebben een vies gebit. Deze wonen waarschijnlijk veelal veraf in een achterstandswijk en wonen thuis bij hun eigen kinderen.
- De patiënten hier hebben ook vaak bepaalde rituelen. Ze willen eerst altijd allemaal hun tanden poetsen voordat ze hun ontbijt willen hebben. Na het ontbijt willen ze ook pas verzorgd worden. Ook hebben bijna alle vrouwen van die geurpoeder. (nog nooit gezien). Poeder wat ze op hun hele lichaam smeren wat veel geur afgeeft. Zo hebben ze hier veel van die dingen wat ik niet ken.
- In het ziekenhuis is eind 2012 de Kpc-bacterie uitgebroken. Hierdoor waren een aantal afdelingen tijdelijk afgesloten en waren ze grondig gereinigd. Door deze uitbraak zijn ze hier nu heel alert op. Bij echt alles wat je doet moet je nu handschoenen aan. Zelfs bij het bedden opmaken. Bij iedereen wassen moet je een extra schortje aan, wat je na gebruik weggooit. Ook hangen er overal in het ziekenhuis handalcohol om je handen te desinfecteren. Bij elke nieuwe patiënt die op de afdeling komt, moeten we nu kweekjes afnemen en deze laten testen bij het laboratorium om te kijken of ze besmet zijn. Tot die tijd liggen die mensen geïsoleerd op een 1-persoons kamer met contact isolatie. Je ziet nu ook bij veel mensen dat ze verschillend geïsoleerd zijn. Bij sommige mensen hebben we nu ook strikte isolatie waarbij we een schort, handschoenen, mondkapje en haarnetje in moeten doen. Ook al komen we alleen maar voor de temperatuur te meten. Erg vervelend af en toe, maar je kan nu wel zien dat ze er wel echt wat mee doen.
- Ik mocht een keer meekijken met de Uroloog die bij een patiënt (onaanspreekbaar) een Peg- katheter ging vervangen. De uroloog was druk bezig met het spoelen van de buikholte aangezien deze vol met pus zat en al doordat er een gezwel in de blaas groeide. De uroloog ging zo snel aan het werk en onnauwkeurig dat de katheter los schoot en al het pus door de hele kamer spoot. Echt alles zat eronder. De uroloog was hier zo van geschrokken. Stopte meteen. Mompelde even wat dat we alles moesten opruimen en was meteen weg. Echt zo vies was dat. En echt bizar dat dit gebeurde. Dit vond ik niet kunnen om zo daarmee om te gaan.
- Wat ik ook zo vreemd vind is dat we laatst een patiënt op de afdeling hadden liggen, deze was terminaal. Deze vrouw had copd en was aardig benauwd. Dus ik vroeg me af waarom deze patiënt niet gewoon zuurstof kreeg. Maar het blijkt dus dat ze hier in het ziekenhuis terminale patiënten geen zuurstof meer geven aangezien ze toch terminaal zijn… Ik vond dit echt zo niet kunnen dat iemand dan op het einde van hun leven nog zo moeten leven. Een aantal dagen later was deze patiënt overleden.

Verder nog;

Iedereen mag zelf weten wanneer ze pauze houden. Wanneer je tijd hebt en zin hebt in pauze, neem je die. Er is alleen 1 regel. Je mag 1x 15 minuten en 1 x 30 minuten pauze houden en niet langer. De pauze houd je gewoon op de zusterspost. Dus iedereen eet apart voor zichzelf. Het is hier ook een gewoonte om brood mee te nemen met kaas erop. Er staat op het werk 1 tosti apparaat. En daar wordt door echt iedereen gebruik van gemaakt! Ze gooien er van alles tussen. En eten dus elke dag tosti.

Het valt me hier ook op dat de verpleegkundigen aardig veel werken. De meesten moeten gewoon 5 dagen in de week werken van 8 uur. Sommigen hebben wel eens 6 dagen in de week en dan 1 dag vrij. En dan weer een aantal. Ze werken hier niet minder dan 4 volle dagen in de week. Ook valt het me op dat ze hier bijna elk weekend moeten werken. Of zowiezo 1 dag in het weekend. Het komt bijna niet voor dat ze een heel weekend helemaal vrij zijn.

’s ochtends is er ook altijd een secretaresse aanwezig die de vele telefoontjes opneemt en die wat administratief werk verricht. De eerste week was ze niet aanwezig. Niemand wist waar ze was. Het bleek dus dat ze zelf had besloten vakantie te nemen. Ze bepaalt zelf wel wat ze doet, en wanneer ze komt werken. Ik had een collegaatje gevraagd hoe dat zat. Die gaf aan dat iedereen zelf maar doet waar die zin in had. En zelf wel bepaalde wanneer die kwam werken.

Dit was het verslag van de tweede week stage wat ik allemaal ben tegen gekomen en heb meegemaakt. Dit is een beetje verlaad. Want ik zit al in mijn 6e week. Maar ik hoop dat ik deze weken ook de reisverslagen van stage week 3,4 en 5 online kan zetten!

Groetjes uit Curacao!